20.Taha Suresi

BismillahirRahmanirRahim

20.1.Tâ-hâ.

20.2.Kur’an’ı sana sıkıntı çekesin diye indirmedik!

20.3.İllaki korkacaklara bir uyarı olarak indirdik.

20.4.Yeri ve yüce gökleri yaratan Allah’tan indirilmedir.

20.5.Rahman hükümranlık üzere egemen olmuştur.

20.6.Göklerde, yerde, ikisi arasında ve toprağın altında ne varsa hepsi O’nundur.

20.7.Sözü açığa vursan bile zaten gizli olanı da biliyor gizlinin gizlisini de biliyor.

20.8.Allah, O’ndan başka ilah yoktur. Gereğince güzel isimler O’nundur!

20.9.Musa’nın söylemi sana ulaştı mı?

20.10.Bir ateş görmüştü de ehline şöyle demişti: Siz burada kalın! Ben bir ateş gördüm. Umarım ondan size bir kor getiririm ya da ateşin yanında bir aydınlık bulurum.

20.11.Oraya varınca “Ey Musa!” diye seslenildi:

20.12.Elbet ben senin Rabbinim! Ayakkabılarını çıkar! Doğrusu sen mukaddes vadi Tuva’dasın.

20.13.Ben seni seçtim; vahiy buyurulanı dinle!

20.14.Benim ben, Allah! Benden başka ilah yoktur. Sadece bana kul ol. Benim bildirim üzere yönelimi gereğince ifa et.

20.15.Elbet hesabın görüleceği vakit gelecektir! Herkes emeğine göre karşılık görsün diye neredeyse onu gizleyecektim.

20.16.Sakın o güne inanmaz olan ve eğilimine uyan seni ona hazırlanmaktan alıkoymasın. Yoksa helak olursun.

20.17.Şu sağ elindeki nedir, ey Musa?

20.18.Dedi ki: O benim değneğimdir. Ona dayanırın, onunla koyunlarıma yaprak silkelerim. Onunla başka işlerimi de görürüm.

20.19.Buyurdu ki: Bırak onu yere ey Musa!

20.20.Onu bıraktı, o an o hızla ilerleyen canlı bir varlık oluverdi.

20.21.Buyurdu ki: Onu al, sakın korkma. Biz onu eski haline çevireceğiz.

20.22.Elini koynuna sok kusursuz bembeyaz çıksın, işte başka bir delil!

20.23.Sana daha büyük delillerimizden de göstereceğiz.

20.24.Firavun’a git, o azıttı!

20.25.Dedi ki: Rabbim! Göğsüme genişlik ver.

20.26.İşimi kolaylaştır.

20.27.Dilimin bağını çöz.

20.28.Sözümden farkındalık edinebilsinler.

20.29.Bana ehlimden destek olacak bir yoldaş kıl.

20.30.Kardeşim Harun’u.

20.31.Onunla gücüme güç kat.

20.32.İşimde onu müşterek kıl.

20.33.Böylece sana çok yönelişte oluruz.

20.34.Seni çok zikrederiz.

20.35.Elbet bizi her zaman görmektesin.

20.36.Buyurdu ki: Sana isteğin verildi ey Musa!

20.37.Seni bir başka seferinde daha nimetlendirmiştik.

20.38.Vaktiyle annene vahyetmiştik.

20.39.”Onu sandığa koy ve denize bırak deniz sahile çıkarsın, benim ve onun düşmanı onu alır”. Sana katımdan bir sevgi bürümüştüm. Benim gözetimimde yetiştirilmen üzereydin.

20.40.Kız kardeşin gidiyor ve diyordu ki: Ona bakabilecek birini size göstereyim mi? Böylece annene kavuşmanı sağladık ki gözü aydın olsun, üzülmesin. Bir kimsenin canına sebep oldun da seni kedere düşmekten kurtardık. Seni büyük bir imtihanda kıldık. Medyen ehli arasında yıllarca kaldın. Hem bir takdire ulaştın ya Musa!

20.41.Seni kendim için seçkin olarak yetiştirdim.

20.42.Sen ve kardeşin delillerimle gidin. Benim bildirim konusunda gevşeklik göstermeyin.

20.43.Firavun’a gidin, o iyice azdı.

20.44.Ona incelikle anlatın ki düşünür anlar ya da korkar.

20.45.Dediler ki: Rabbimiz! Bize kaba davranmasından ya da aşırılık etmesinden korkarız.

20.46.Buyurdu ki: Korkmayın. Ben sizinleyim. Olanı biteni işitir ve görürüm.

20.47.Siz ona gidin ve deyin ki: Doğrusu biz Rabbinin resulleriyiz. İsrailoğullarını bizimle bırak, onlara eziyet etme. Biz sana Rabbinden bir delil üzere geldik. Selam olsun aydınlığa uyana!

20.48.Doğrusu bize vahyolundu ki azap yalanlayana ve yüz çevirene!

20.49.Dedi ki: Sizin Rabbiniz kim, ey Musa?

20.50.Dedi ki: Bizim Rabbimiz yarattığına her şeyi verendir hem aydın edendir.

20.51.Dedi ki: Peki önceki nesillerin durumu ne olacak?

20.52.Dedi ki: Onların ilmi Rabbimin katında bir yasa dâhilindedir. Rabbim yanılmaz ve unutmaz. 

20.53.Size yeryüzünü beşik yapan, orada yollar açan ve gökten su indiren O’dur! Onunla bitkinin her çeşidinden türlü şeyler yeşertiyoruz.

20.54.Yiyin, geviş getiren hayvanlarınızı otlatın. Elbet bunda anlayışı olanlar için nice deliller vardır.

20.55.Sizi oradan yarattık, oraya iade edeceğiz ve ikinci bir defa sizi yine oradan çıkaracağız.

20.56.Ona tüm delillerimizi gösterdik ama Yine de yalanladı, diretti.

20.57.Dedi ki: Sen efsunlamanla bizi toprağımızdan çıkarmaya mı geldin ey Musa?

20.58.Şu halde biz de sana benzeri bir efsunlamayla geleceğiz. Aramızda bir buluşma vakti belirle! Senin de bizim de karşı çıkmayacağımız uygun bir yer olsun.

20.59.Dedi ki: Sizinle yüzleşmemiz şenlik günü ve sabahleyin insanların toplaşmasıyla olsun.

20.60.Firavun işi ele aldı, planını toparladı hem geldi.

20.61.Musa onlara şunu söyledi: Yazık size! Allah hakkında gerçek dışı bir söylem uydurmayın. Sonra sizi azabıyla mahveder! İftira eden kaybetmiştir.

20.62.Gizlice fısıldaşarak işlerini aralarında tartıştılar.

20.63.Dediler ki: Şu ikisi efsuncudan başkası değiller. Efsunlarıyla sizi toprağınızdan çıkarmayı ve seçkin yolunuzu ortadan kaldırmayı irade ederler.

20.64.Planlarınızı toparlayın hem adım adım sahneleyin. Bugün üstün gelen ferahlığa mutluluğa erecektir.

20.65.Dediler ki: Musa! Ya sen hünerini sergileyeceksin ya da hünerini sergileyen önce biz olacağız.

20.66.Dedi ki: Buyurun siz hünerinizi sergileyin! İşte o an efsunlamalarından dolayı ipleri ve değnekleri ona ilerliyormuş gibi göründü.

20.67.Musa içinden bir korku hissetti.  

20.68.Buyurduk ki: Korkma! Elbet üstün olan sensin.

20.69.Sağ elindekini yere bırak ki onların üretimlerini yesin yutsun. Üretimleri ancak bir efsuncu hilesi! Efsuncu hangi aşamaya gelse de ferahlığa mutluluğa eremez.

20.70.Sonunda efsuncular saygıya koyuldular “Biz Harun ve Musa’nın Rabbine inandık” dediler.

20.71.Firavun şöyle dedi: Ben size izin vermeden ona inandınız! Anlaşılan o size efsunlamayı öğreten büyüğünüzmüş! Bu muhalefetiniz sebebiyle ellerinizi ayaklarınızı doğrayacağım, sizi hurma kütüklerinde sallandıracağım! Azabı şiddetli olanın ve hep egemen olanın hangimiz olduğunu anlayacaksınız!

20.72.Dediler ki: Yüzleştiğimiz apaçık kanıtlar varken ve yaratanımız belliyken seni tercih edecek değiliz! Ne yapacaksan yap! Sen ancak yapabileceğini bu dünya hayatında yapabilirsin!

20.73.Biz hatalarımızı ve bizi yapmaya zorladığın efsunlamayı bağışlaması üzere Rabbimize inandık. Allah’tır iyi olan ve hep egemen olan.   

20.74.Kim Rabbine suçta ısrarcı olarak gelirse elbet cehennem onun içindir! Orada ne ölür ne de hayat bulur!

20.75.Kim de uygun davranışlarda bulunan inanır bir kimse olarak Rabbine gelirse onlara da yüksek mertebeler olacaktır.

20.76.İçerisinden ırmaklar akan kendisinde devamlı olacakları yerleşke diyarı cennetler olacaktır. Arınan kimsenin karşılığı işte budur.

20.77.Musa’ya vahiy buyurduk ki “Geceleyin kullarımla yürü git ve denizde onlara kuruluk bir yol aç. Size yetişmelerinden korkma ve endişeye kapılma.

20.78.Firavun, askerleriyle onları izledi ve deniz kendilerini tam anlamıyla yuttu.

20.79.Firavun, kavmini karanlıkta bıraktı, aydın etmedi.

20.80.Ey İsrailoğulları! Sizi düşmanlarınızdan kurtarmıştık ve Tur’un sağ yanında sizinle sözleşmiştik. Size kudret helvası ve bıldırcın lütfetmiştik. 

20.81.Sizi rızıklandırdığımız iyi temiz faydalı şeylerden yiyin ve bu konuda sınırları aşmayın. Sonra gazabım üzerinize çöker. Her kime gazabım müstahak olursa o batmıştır.

20.82.Tevbe eden, inanan, uygun davranış sergileyen hem aydın olan için elbet bağışlayıcıyımdır.

20.83.Seni kavminden bu kadar çabuk uzak düşüren nedir ey Musa?

20.84.Dedi ki: Onlar işte izimdeler. Rabbim! Ben senin rızan için çabucak sana geldim.

20.85.Buyurdu ki: Doğrusu senden sonra kavmini sınadık ve Samiri onları karanlıkta bıraktı.

20.86.Sonunda Musa, öfkeli ve üzgün bir halde kavmine döndü. Dedi ki: Kavmim! Rabbiniz sizinle güzel bir vaad ile sözleşmedi mi? Ahit size çok uzak mı düştü ya da Rabbinizden olacak bir gazabın üzerinize çökmesi iradesinde mi oldunuz ki sunduğum sözleşmeye aykırı davrandınız?

20.87.Dediler ki: Senin vaadine kendiliğimizden muhalif olmadık. Lakin toplumun ziyneti olarak birçok yükün altına girmiştik ki o yükleri attık. Böylece Samiri de hünerini sergiledi.  

20.88.Onlar için böğüren bir buzağı heykeli çıkardı. Sonunda onlar tuttular “sizin ilahınız işte budur, Musa’nın ilahı da budur ama unutmuş!” dediler.

20.89.Göremediler mi ki onlara bir cevap diyemez ve onlar için bir zararı gideremez, bir fayda temin edemez.

20.90.Hem öncesinde Harun kendilerine “kavmim! Bununla sınanıyorsunuz! Sizin Rabbiniz Rahman’dır. Bana uyunuz ve emrime itaat ediniz!” dedi.

20.91.Şunu söylediler: Musa yanımıza dönünceye kadar buna bağlanmaktan geri durmayacağız.

20.92.Musa dedi ki: Harun! Karanlığı düştüklerini gördün de seni engelleyen ne oldu?

20.93.Niçin bana uymadın, emrime asi oldun?

20.94.Harun dedi ki: Ey anam oğlu! Saçımı sakalımı çekme. Korktum ki “İsrailoğullarının arasını açtın, sözümü tutmadın!” dersin.

20.95.Musa dedi ki: Samiri! Peki ya senin derdin neydi?

20.96.Samirî Dedi ki: Ben onların basiretli olamadıkları noktada basiret sergiledim. Resulün izinden bir avuç kadar aldım ve ona attım. Bunu yaparsam iyi olacağı içime doğdu.

20.97.Musa dedi ki: Çekil karşımdan! Elbet bu hayatta bana dokunulmasın diyebilirsin ama senin için asla karşı koyamayacağın bir hesaplaşma vakti olacak. Bak hele kendisine bağlanıp kaldığın ilahına!  Elbet onu yakıp eriteceğiz hem kalıntılarını denize savuracağız.

20.98.Sizin ilahınız ancak Allah’tır. O’ndan başka bir ilah yoktur. İlim olarak her şeyi kuşatmıştır.

20.99.Böylecene sana geçmişin haberlerinden anlatıyoruz. Sana tarafımızdan bir bildiri sunmuş bulunuyoruz.

20.100.Kim ondan yüz çevirirse huzura çıkış gününde ağır bir yükün altına girecektir.

20.101.Orada devamlıdırlar. Huzura çıkış günü onlar için ne kötü bir yüktür. 

20.102.Gün olur sura üfürülür ve suçta ısrarcılar o gün morarmış olarak toplarız!

20.103.Aralarında “On gün kadarcık kaldınız” diye fısıldaşırlar.

20.104.Takındıkları tavırlarda onlara öncülük edenin “ancak bir gün kadar kaldınız” diyeceği vakit onların ne konuşacaklarını çok iyi biliriz.

20.105.Sana dağlar hakkında soruyorlar. Deki: Rabbim onları un ufak edecek.

20.106.Oraları dümdüz bir hale koyacak.

20.107.Orada bir bulanıklık bir eğrilik göremeyeceksin.

20.108.O gün sunumunda hiçbir bulanıklık olmayan çağrıcıya uyarlar. Rahman sebebiyle sesler kısılmıştır. Fısıltıdan öte bir şey duyamazsın.

20.109.O gün himaye fayda sağlamaz. İllaki kendisi için Rahman’ın izin verdiği ve söze rıza gösterdiği başkadır.

20.110.Onların bağlamında olanı da arkalarında olanı da bilir. Onlar ise kimseyi tam olarak bilemezler. 

20.111.Artık yüzler, hayatın sahibine, her şeyi kontrolünde tutana boyun eğmiştir. Haksızlığı yüklenen kaybetmiştir.

20.112.İnanır olarak uygun davranışlarda bulunan kimse ne haksızlığa ne de sıkıntıya uğramaktan endişe duyar.

20.113.Böylecene biz onu net anlaşılır bir okuma olarak indirdik ve onda uyarı olarak her açıdan sunum yaptık ki uygun iradeli olurlar ya da onlar için bir bildiri olur.

20.114.Gerçek hükümran olan Allah yücedir. Kur’an konusunda, vahyinin sana hükmolunmasından önce, aceleci olma. “Rabbim! İlmimi artır!” de.

20.115.Daha önce Âdem’den ahit almıştık ama unuttu ve kendisinde bir azim bulamadık.

20.116.Meleklere “Âdem’e saygı gösteriniz!” demiştik. İblis hariç hepsi de saygı göstermişlerdi. O ise diretti.

20.117.Dedik ki: Ey Âdem! Bu sana ve eşine düşmandır. Sakın sizi cennetten çıkarmasın sonra sıkıntıya uğrarsın.

20.118.Burada sana aç ve açıkta kalmak yoktur.

20.119.Burada sana susuzluk ve güneşte yanmak yoktur.

20.120.Şeytan ona fısıldadı. Dedi ki: Âdem! Sana devamlılık ağacını ve yok olmayacak bir saltanatı göstereyim mi?

20.121.İkisi de ondan yediler. Böylece edep yerleri belli oldu. Başladılar cennetin yapraklarıyla üzerlerini örtünmeye. Böylece Âdem Rabbine asi olmuş ve yoldan çıkmış oldu.

20.122.Hem Rabbi onu seçti, ona merhametiyle yöneldi ve aydın yaptı.

20.123.Buyurdu ki: Birbirinize düşman olarak hepiniz oradan inin. Benden size bir aydınlık ulaştığında kim benim aydınlığıma uyarsa karanlıkta olmaz, yanlışa düşmez.

20.124.Kim de benim bildirimden yüz çevirirse mutlaka onun için bir geçim darlığı olacaktır. Onu huzura çıkış günü kör olarak huzurumuza çıkarırız.

20.125.Der ki: Rabbim! Niçin beni kör olarak huzura çıkardın, Oysa ben görüyordum.

20.126.Buyurur ki: İşte böyle, sana delillerimiz geldi de sen onları unuttun! Böylecene bugün de sen unutuluyorsun!

20.127.Rabbinin delillerine inanmayarak haddi aşanları böylecene cezalandırırız! Doğrusu ahiretin azabı şiddetli ve kalıcıdır.

20.128.Yerleşkelerinde gezip dolaştıkları kendilerinden önceki nice nesilleri helak etmiş olmamız onları aydın kılmadı mı? Doğrusu bunda, anlayış sahibi olanlar için elbet deliller vardır.

20.129.Eğer kaynağı Rabbin olan bir söz geçmiş olmasaydı ve adı konmuş bir süreç bulunmasaydı elbet anında helak kaçınılmaz olurdu.

20.130.Onların söylemlerine karşı sabırlı ol. Rabbinin değerlendirmesi gereği güneşin doğuşu öncesinde batışı öncesinde yönelişte ol. Gece vakitlerinde de gündüzün her anında da yönelişte ol ki belki böylece hoşnutluğa erersin. 

20.131.Onları denemek üzere dünya hayatının süsü olarak bazılarını istifadelendirdiğimiz türlü türlü şeylere gözün takılı kalmasın. Doğrusu Rabbinin rızıklandırması iyi olandır kalıcı olandır.

20.132.Ehline de yönelimi emret kendin de yönelim üzere sabret. Senden bir kazanç istemiyoruz, seni biz rızıklandırıyoruz. Sonuç uygun iradeli olmaya göre olacaktır.

20.133.Dediler ki: Bize Rabbinden bir delil ile gelse ya! Daha ilk sayfalarda yer almış olan apaçık bir kanıt onlara ulaşmış olmadı mı?

20.134.Bundan önce onları bir azap ile helak etseydik şunu derlerdi: Rabbimiz! Keşke bize bir resul gönderseydin, zelil ve rezil olmadan senin delillerine uyardık!

20.135.De ki: Herkes bir şeyleri bekliyor, siz de bekleyin! Kimlerin doğru yolun yoldaşları olduğunu, kimlerin aydınlık üzere olduğunu yakında bileceksiniz!